Pamięć o moich korzeniach, historia, która uczyniła mnie tym, kim jestem dzisiaj, od dawna jest moją obsesją. Każdego dnia obserwuję i zauważam, że moja historia i historia mojego ludu powoli zanika, stając się coraz bardziej niewyraźna i blada. Obawiam się, że za kilka lat to, co było wiekami historii i tradycji, może przekształcić się w folklorystyczną maskę i nic więcej. W tym kontekście, świadoma, że ​​nie mogę zatrzymać tego procesu, próbuję zamrozić to, co pozostało, z nadzieją, że uda mi się przekazać dalej naszą istotę. – Przekazywanie fragmentów historii, „nieużywanych” rzeczywistości, ale zawsze i na szczęście powiązanych z ludźmi, faktami, wydarzeniami, które tworzą „historię”. Konkretny i istotny. Postanowiłeś to śledzić! – (cyt. Nicola L). Rozpocząłem więc badania nad starożytnymi rzemiosłami. Zszedłem pomiędzy ludzi, którzy nadal budują „kosze” z prętów i trzciny, pomiędzy ludzi, którzy drżącymi rękami naprawiają sieci rybackie. Wśród tych, którzy pchają koło tokarki boso. Ludzie, którzy nie mają dzieci, którym mogliby powierzyć swoją historię. Ten spin-off stanowi tylko małą część projektu, którego wspólnym mianownikiem jest nietrwałość. Nietrwałość pamięci, nietrwałość faktów i osób. Nietrwałość doświadczana przez bohaterów ze świadomością i uważnością. Rozmawiałem z nimi długo i każdy z nich chciał, żebym stał się częścią wspomnień ze swojego życia. Życie często pełne cierpienia i poświęceń, ale zawsze przeżywane i opowiadane z godnością. Dedykuję swoją pracę tym ludziom i ich godności.